Een handvol sneeuw

Rerum Novarum

Het verhaal

New York 1975.
Johnny Pope is tijdens de Vietnamoorlog ernstig gekwetst geraakt aan de rug.
Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis in Seoel wordt hem morfine toegediend, waar hij na zijn terugkeer verslaafd aan blijkt te zijn. Op zoek naar morfine komt hij in de klauwen van een bende terecht die hem tot misdaad aanspoort om zo aan het nodige geld te komen om zijn verslaving te bekostigen.
's Nachts dwaalt hij door de straten op zoek naar geld en morfine. Celia, z'n zwangere vrouw, begrijpt niets van die nachtelijke afwezigheid en van zijn toenemende werkonbekwaamheid. Op een half jaar tijd verliest hij viermaal zijn werk.
Celia denkt zelfs dat er een andere vrouw in het spel is. Ook de vader van Johnny, Pope Sr., die in palm beach graag een restaurant had geopend, is zich van niets bewust.
Alleen Polo, de broer van Johnny, weet van de zaak af. Hij is hopeloos verliefd op Celia en heeft zijn broer telkens geholpen door hem geld te lenen. Tot uiteindelijk al z'n spaargeld is opgegaan aan morfinespuiten. Zijn spaargeld is niet meer dan een handvol sneeuw dat wegsmelt in de zon.
De toestand wordt onhoudbaar. De bal gaat aan het rollen wanneer vader Pope terugkeert uit Palm Beach.
Hij is ontgoocheld omdat Polo de aan hem beloofde som geld niet meer kan geven.
In een opwelling van moed en karaktersterkte biecht Johnny alles op. Hij laat zich opnemen in een afkickcentrum omdat daar alleen nog een kleine hoop bestaat op genezing, op redding van een fatale ondergang.

Praktische info

  • donderdag 2 juni 2011, 20 uur
  • vrijdag 3 juni 2011, 20 uur
  • zaterdag 4 juni 2011, 20 uur

De spelers

  • Johnny Pope Sr.: Hugo Fransaert
  • Johnny Pope: Thomas De Winter
  • Celia Pope: Stefanie Haeseryn
  • Big Daddy: Jos Van den Bossche
  • Apples: Arne Vereecken
  • Chuch: Peter Fransaert
  • Polo Pope: Wim Ogiers
  • Putschki: Karine De Pelecijn

De auteur

Michael Vicente Gazzo (Hillside, New Jersey, 15 april 1923 - 14 februari 1995) was een Amerikaanse acteur.

Gazzo's eerste grote succes was zijn toneelstuk A Hatful of Rain. Het verhaal ging over een drugsverslaving. Het toneelstuk werd 389 maal opgevoerd in 1955 - 1956. Zijn tweede en laatste toneelstuk The Night Circus was een flop. Er waren maar 7 voorstellingen van het toneelstuk in 1958.
Later werd zijn toneelstuk A Hatful of Rain succesvol verfilmd door Fred Zinneman en werd Gazzo een screen-writer. Uiteindelijk werd hij opnieuw acteur en door zijn hese stem werd hij één van de populairste karakter-acteurs van de jaren '70.
Toen Richard Castellano (die in The Godfather de rol van Clemenza speelde) weigerde om in The Godfather Part II mee te spelen, vonden ze een nieuw personage uit (de opvolger vanClemenza) met de naam Frank Pentangeli. Die rol was uiteindelijk voor Gazzo. De rol maakte van hem niet alleen een ster in Hollywood maar hij kreeg er ook een Academy Award-nominatie voor.
Michael V. Gazzo bleef tot aan zijn dood meewerken aan allerlei films. Hij speelde vaak de rol van maffia-baas of andere gangsters.
Op 14 februari 1995 kreeg hij een beroerte en stierf. Hij was 71 jaar.

De regisseur

Op 21-jarige leeftijd begon Fernand Moens te acteren bij de Koninklijke Toneelvereniging "Willen is Kunnen" te Dendermonde, waar hij zich al snel tot een talentvol acteur ontplooide.
Enkele van zijn opmerkelijkste rollen: "Escambarlet" in "Donadieu", "Kilo" in "Suiker" en "Truffaldino in "De knecht van twee meesters". Voor deze laatste rol ontving hij de prijs voor beste acteur in het tornooi van het AKVT, in het tornooi der Lage Landen in Elsloo en in het Kink-Kank-Koorn tornooi in De Panne.
Fernand was tien jaar spelend lid van de keurgroep van het AKVT, waarmee hij gans Europa rondreisde.
Hij acteerde eveneens bij de Koninklijke Rederijkerskamer "De Goudbloem" te Sint-Niklaas, waar hij in 1987 het landjuweel won met de opvoering van "Het Atelier".
Zijn regiedebuut deed hij bij "Willen is Kunnen" in maart 1969 met het stuk "De Akte" van Kichon. In 1970 ontving hij de prijs voor beste regie en beste acteur in de eindwedstrijd van de Provinciale Beker Oost-Vlaanderen met de rol van Johnny en de regie van "Een handvol sneeuw" van Gazzo.
Na 4 jaar regiecursus behaalde hij in 1974 met zijn eindwerk "Glazen speelgoed" van T. Williams zijn diploma Monitor Regisseur met gelukwensen van de jury.
Sindsdien regisseerde hij meer dan 80 toneelwerken, aanvankelijk als huisregisseur bij "Willen is Kunnen", later als gastregisseur bij 19 diverse toneelgroepen in heel het Vlaamse land.
Bij Zucht naar Kunst regisseerde Fernand: Het huis van Bernarda Alba (RN 1994), Jij met je wolken (RN 1996), Schat, je bent een schat (KT 1996), De twee maagden (KT 1999), Het geiteneiland (RN 2000) en De ronde van Vlaanderen (RN 2005).