Onder ons

Rerum Novarum

Het verhaal

Henri, wiens vrouw het echtelijk dak heeft verlaten om samen te hokken met een Turk, woont met zijn kinderen Betty en Cois in bij zijn moeder. Moe, zoals ze door iedereen wordt genoemd, is een eenvoudige volkse sympathieke vrouw, die een sterke voorliefde heeft voor haar kleinzoon Cois. Ze is al enkele jaren weduwe en treurt nog veel om haar overleden man. Op een dag leert Henri een vrouw kennen en acht het moment gekomen om haar aan zijn familie voor te stellen. Het bezoek loopt niet van een leien dakje; Angèle, zo noemt de vrouw, toont zich onmiddellijk van haar minst sympathieke kant en lokt al snel een ernstig conflict uit. Bovendien wordt Henri ontboden bij de schooldirecteur van zoonlief en verneemt ontstellend nieuws. Als klap op de vuurpijl blijkt dat dochter Betty, verloofd met Bill, een verhouding heeft met haar baas. Een opstapeling van intriges, maar toch doorspekt met een vleugje humor. 

Praktische info

  • Donderdag 29 mei
    20 u.
  • Vrijdag 30 mei
    20 u.
  • Zaterdag 31 mei
    20 u.

De spelers

  • Bea Van der Sypt / Moe
  • Arne Vereecken / Cois
  • Walter Arijs / Henri
  • Kim Elegeert / Betty
  • Jasper Wouters / Bill
  • Annemie Van Molle / Angèle

De auteur

René Verheezen (1946 - 1987)was gedurende zijn korte leven actief als auteur, acteur en regisseur, zowel in Vlaanderen als in Nederland.
Vóór die tijd studeerde hij Nederlands en Engels en volgde de acteursopleiding aan het Antwerps Koninklijk Conservatorium. Zijn eerste toneelwerken waren stukken voor (d.w.z. te spelen door) jongeren, en wel eigentijdse bewerkingen van bekende sprookjes. Daarna begon Verheezen, die inmiddels ook (vanaf 1970) als acteur werkzaam was bij de professionele Antwerpse groep 'Reizend Volkstheater', stukken voor volwassenen te schrijven. Wat met name in Verheezens werk opvalt, zijn de prachtig geschreven 
dialogen, de helderheid en toegankelijkheid, de juist gekozen thema's, de ontroering die nergens ontaardt in sentimentaliteit. Hij heeft, met gebruikmaking van al zijn kwaliteiten, levende en ontroerende personages weten te scheppen, in een kader van toneelwerken, die het alleszins verdienen om te worden gespeeld. Hij speelde zeven jaar bij Belgische gezelschappen en was sinds 1977 als acteur verbonden aan Splien. Hij schreef scenario's (o.m. voor de BRT) en de stukken 
"Ons klein paradijs" en "Onder ons". Eveneens zijn van zijn hand: "Assepoester en de drie musketiers", "Helden op sokken", "Robin Hood en de zeven dwergen", "De Caraïbische Zee" (door Zucht naar Kunst gespeeld in 1997), "Terugkeer naar Stee", "Robinson en de kleine zeemeermin op het Schateiland", "Zeven manieren om aan de kant te blijven", "Klein Duimpje en de toverlamp" en "De gek en zijn werk". 

De regisseur

 

Hugo Fransaert Werd geboren te Wetteren op 12 augustus 1953 en volgde dictie en toneel aan de academie van Wetteren. Toneelles kreeg hij van toenmalig NTG-directeur Hugo Van den Berghe. Onder impuls van zijn vader Staf, amateur-acteur bij toneelkring Zucht naar Kunst in Wetteren, stapte hij in 1969 ook de planken op en speelde voor het eerst mee. Tegelijk speelde hij ook enkele kleine rolletjes bij het Wetters operettegezelschap "Nooit Volleerd". Wat later werd hij ook opgemerkt door Rolf Matthijs die hem ook bij Vrank en Vrij in Wetteren-Overbeke introduceerde. Ook daar speelde hij enkele mooie rollen. Enkele opmerkelijke vertolkingen: de vaderrol in "De moeder van David S.", Otto Frank in "Het dagboek van Anne Frank", Bolle Verbuyck in “de Paradijsvogels”, Schrobberbeek in “En waar de sterre bleef stille staan”, de rol van priester Daens in het gelijknamig toneelwerk van Gaston Van der Gucht, waarmee een toernee werd gedaan en in alle grote Vlaamse schouwburgen werd opgetreden en keizer Frans-Jozef in “Amadeus”. Ondertussen ontpopt hij zich ook als auteur. Van zijn hand verschenen: "Kent iemand Egide?" (thriller - 1988), "Is de baron niet thuis?" (Komedie - 1990) en "De bronzen Adonis" (Komedie - 1992). In 1997 beëindigde hij de cursus regie van het toenmalig NVKT (voorloper van Opendoek) en sindsdien is hij meer actief als regisseur, vooral bij Zucht naar Kunst in Wetteren, waarvan hij sinds 1993 voorzitter is, maar ook als gast: in Laarne, Appels, Lede, Schoonaarde, Wichelen, Lochristi, Herzele…