Het verhaalRichard en Françoise Corban zijn nog niet lang getrouwd, maar de wittebroodsweken zijn wel definitief voorbij. Zij is schatrijk en hij tracht haar voortdurend geld afhandig te maken om zijn drank- en gokschulden te kunnen afbetalen. Van Louise, de zeer toegewijde diensmeid, hoort Françoise dat Richard een tweelingbroer heeft die sprekend op hem lijkt maar een heel ander karakter heeft. Hij zit in de gevangenis voor een misdaad die Richard heeft begaan en waar hij Michel voor heeft laten opdraaien. Louise is met Michel verloofd en als hij, wegens goed gedrag, uit de gevangenis wordt ontslagen, wil ze samen met hem weggaan. Maar Françoise, die van Richard wil scheiden en wel begrijpt dat deze daarin niet zal toestemmen, haalt de goedige Michel over de rol van Richard te spelen en samen een verzoek tot echtscheiding in te dienen. Notaris Sartoni is bereid dit, tegen een flinke vergoeding, snel te regelen. Maar Richard komt onverwacht thuis... Het begin van ontelbare verwikkelingen met een zeer verrassend slot. |  |
Praktische info
- Donderdag 5 mei 2016
20 u. - Vrijdag 6 mei 2016
20 u. - Zaterdag 7 mei 2016
20 u.
De spelers
- Karel De Jaeger / RICHARD
- Karel De Jaeger / MICHEL
- Liesbeth Nonneman / FRANCOISE
- Lut De Ridder / LOUISE
- Peter Fransaert / SARTONI
- Paul Slachmuylders / COMMISSARIS
- Jasper Wouters / AGENT 1
- Harry De Gussem / AGENT 2
De auteur
Robert Thomas, (geboren op 28 september 1927 te Gap, Hautes-Alpes – overleden op 3 januari 1989 te Parijs) was een Franse schrijver, acteur en regisseur.
Hij is een beetje een vergeten man in het Frans theater en bioscoop. Tegen de tijd dat hij 18 was, beweerde hij dat hij elk stuk dat gepubliceerd werd in het Frans sinds 1900 had gelezen.
Vanaf het begin toen hij begon te schrijven werd hij gefascineerd door het “nieuwsgierige” genre dat hij hielp uitvinden: de Comédie policière of komische thriller, waarvan “Acht vrouwen” het klassieke voorbeeld is. In 1960 scoorde Thomas een hit met “Piège pour un homme seul” (Valstrik voor een man alleen), een humoristisch moordmysterie dat meteen een groot succes was in Parijs. Alfred Hitchcock kocht de rechten en de bevestigde Thomas als schrijver van het psychologisch misdaaddrama met een typisch Gallisch komisch tintje. Het jaar daarna was de tweede uitgave van “Acht vrouwen” veel meer succesvol en won het stuk de Hachette Prix du Quai des Orfèvres voor Beste Toneelspelen in 1961.
Thomas werd meteen een vruchtbare acteur, toneelschrijver en regisseur. Hij is het meest bekend geworden door Huit femmes (Acht vrouwen) en dat is waarschijnlijk omdat het werd bewerkt als filmmusical door François Ozon in 2002 met sterren als Cathérine Deneuve, Fanny Ardant en Emmanuelle Béart.
Thomas’ toneelstukken waren nooit trendy of modieus en hij werd vaak de grond ingeboord door Franse critici en intellectuelen. Maar zijn publiek hield van hem en de meeste van zijn werken zijn elegant en goed opgebouwd.
Robert Thomas overleed in 1989 in Parijs, en van al zijn verzamelde werken is bijna geen enkel ooit het Kanaal overgeraakt. Net daarom zijn zijn meest gevierde stukken zeker rijp voor een nieuwe evaluatie.
De regisseur
Hugo Fransaert werd geboren te Wetteren op 12 augustus 1953 en volgde dictie en toneel aan de academie van Wetteren. Toneelles kreeg hij van toenmalig NTG-directeur Hugo Van den Berghe. Onder impuls van zijn vader Staf, amateur-acteur bij toneelkring Zucht naar Kunst in Wetteren, stapte hij in 1969 ook de planken op en speelde voor het eerst mee. Tegelijk speelde hij ook enkele kleine rolletjes bij het Wetters operettegezelschap "Nooit Volleerd". Wat later werd hij ook opgemerkt door Rolf Matthijs die hem ook bij Vrank en Vrij in Wetteren-Overbeke introduceerde. Ook daar speelde hij enkele mooie rollen. Enkele opmerkelijke vertolkingen bij ZNK: de vaderrol in "De moeder van David S.", Otto Frank in "Het dagboek van Anne Frank", Bolle Verbuyck in “de Paradijsvogels”, Schrobberbeek in “En waar de sterre bleef stille staan”, de rol van priester Daens in het gelijknamig toneelwerk van Gaston Van der Gucht, waarmee een tournee werd gedaan en in alle grote Vlaamse schouwburgen werd opgetreden en keizer Frans-Jozef in “Amadeus”.
In 1992 speelde hij in het massaspel Wetthra de rol van bisschop Amandus en van de volksopruiende republikein De Vuyst.
Ondertussen ontpopte hij zich ook als auteur. Van zijn hand verschenen: "Kent iemand Egide?" (thriller - 1988), "Is de baron niet thuis?" (Komedie - 1990) en "De bronzen Adonis" (Komedie - 1992).
In 1997 beëindigde hij de cursus regie van het toenmalig NVKT (voorloper van Opendoek) en sindsdien is hij meer actief als regisseur, vooral bij Zucht naar Kunst in Wetteren, waarvan hij sinds 1993 voorzitter is, maar ook als gast: in Laarne, Appels, Lede, Schoonaarde, Wichelen, Lochristi, Herzele…